ریا یکی از فرومایگی‌های اخلاقی است و در اسلام به استفادهٔ ابزاری از دین و اعمال دینی برای رسیدن به مقاصد دنیوی گفته می‌شود. فرد ریاکار تلاش می‌کند با به رخ کشیدن کار خود، مورد تشویق دیگران قرار گیرد.^[۱]

در اسلام

در احادیث اسلامی ریا به عنوان یکی از خطرناکترین گناهان معرفی شده است. از پیامبر اسلام نقل شده است که «خداوند عملی را که به اندازه ذره‌ای ریا در آن باشد قبول نمی‌کند.» جعفر صادق—امام ششم شیعیان—در این باره می‌گوید: «تمام ریا شرک است. کسی که برای مردم کار کند اجرش با مردم است و کسی که برای خدا کار می‌کند ثوابش به عهده خداست.» علی ابن ابی‌طالب می‌گوید «ریاکار سه علامت دارد؛ وقتی عمل او را مردم می‌بینند نشاط بیشتری در عبادت دارد. آن گاه که تنهاست در عبادت بی حال است. دوست دارد که در تمام کارها او را ستایش کنند.» در آیه ۳۸ سوره نساء دربارهٔ ریاکاران آمده است: «آنان که اموال خود را به ریا و خودنمایی می‌بخشند و به خدا و روز قیامت نمی‌گروند یاران شیطان هستند و هر که را شیطان یار باشد یار بسیار بدی خواهد داشت.»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: