حضرت محمد (ص) فرمودند : دروغ از ایمان دور است ، بلکه ضد ایمان است.  مستدرک الوسائل

حضرت صادق (ع) فرمودند : دروغ بستن بر خدا و رسول الله (ص) از گناهان کبیره است.   کافی

حضرت باقر (ع) فرمودند : یک دروغ هم از قول ما مگو ، زیرا که آن دروغ تو را از دین حنیف اسلام خارج میکند. کافی ( یعنی بواسطه این دروغی که به ما بستی نور ایمان از دلت می رود و اگر این قسم دروغ در حال روزه باشد در صورت عمد موجب بطلان روزه هم میشود )

امام سجاد (ع) فرمودند : از هر دروغ بپرهیزید ، کوچک یا بزرگ ، جدی یا شوخی. کافی

امیرالمومنین علی (ع) فرمودند : مومن به آثار عظیمه ایمان نمی رسد تا اینکه دروغ را ترک کند ، چه دروغ از روی شوخی باشد و چه از جدیت.  کافی

از ابی ذر در ضمن وصیتهای پیغمبر (ص) نقل شده است که فرمود : کسی که عورتش را از حرام و زبانش را از حرام نگه دارد داخل بهشت خواهد شد ، ابوذر گفت آیا ما به آنچه به زبان می گوییم پرسیده می شویم ؟ فرمود آیا مردم را داخل آتش میکند جز نتیجه آنچه زبانهای آنها به آن گویا شده ؟ ای اباذر تا حرفی نزدی سالم خواهی بود و چون کلمه ای گفتی ، اگر خیر باشد به نفع تو نوشته میشود وگرنه به ضررت ثبت خواهد گردید.ای اباذر به درستیکه شخص در مجلسی کلمه ای می گوید که اهل آن مجلس را بخنداند ، پس به سبب آن در طبقات جهنم فرو می رود ، وای بر کسی که سخن دروغ بگوید تا اجتماعی بخندند وای بر او ، وای بر او ، ای اباذر هرکه خاموش شد ( سخن نگفت ) نجات یافت ، بر تو باد به راستگویی و هیچوقت از دهان خود دروغی را بیرون میفکن.  وسائل الشیعه کتاب حج باب ۱۴۰ ابوذر گفت یا رسول الله (ص) توبه کسی که عمدا دروغی بگوید چیست ؟ فرمود : استغفار ، و نمازهای پنجگانه لوث این گناه را پاک میکند.

در بیان نشانه های نزدیکی قیامت ضمن حدیث مفصلی رسول الله (ص) میفرماید (( پیش از قیامت دروغ گفتن نزد مردم ظرافت و خوش طبعی است و لعنت خدا بر هر دروغگویی هرچند از روی مزاح باشد )) کتاب جهاد

حضرت محمد (ص) فرمودند : من خانه ای در بلندترین درجات بهشت ضمانت میکنم برای کسی که مجادله را ترک کند ، هرچند حق با او باشد و ضمانت میکنم خانه ای در وسط بهشت برای کسی که دروغ را ترک کند هرچند از روی شوخی و مزاح باشد و خانه ای در بوستان بهشت ضمانت میکنم برای کسی که اخلاق خود را نیکو نماید.  خصال الصدوق

دروغ کوچک و بزرگ ندارد – آنچه در بین مردم متعارف است در وقتی که طعامی نزد شخص میآورند با اینکه واقعا میل به خوردن دارد ، میگوید میل ندارم ، دروغی است آشکار هرچند اکثر مردم از روی جهالت آنرا سهل دانسته اند و بالجمله شکی در دروغ بودن آن نیست و اخبار مذمت و حرمت دروغ شامل آن میشود.  گناهان کبیره جلد ۱  صفحه ۳۱۶

اسماء بنت عمیس گفت در شب زفاف عایشه ، رسول خدا (ص) ظرف شیر را به من داد و فرمود به زنها بده تا بخورند ، پس زنها گفتند میل به خوردن شیر نداریم ، رسول خدا (ص) فرمود بین گرسنگی و دروغ جمع نکنید ، اسماء گفت یا رسول الله (ص) اگر چیزی را که به او میل داریم بگوییم نداریم آیا دروغ شمرده میشود ؟ فرمود به درستیکه دروغ در نامه عمل ثبت میشود هر چند کوچک باشد.   سفینة البحار جلد ۲ صفحه ۴۷۳ و محجة البیضاء )

حضرت محمد (ص) فرموده اند : بزرگترین دروغها سه دروغ است : ۱- دروغ بستن به من ، یعنی چیزی که من نگفته ام به من نسبت دهد. ۲- دروغ در رویا ، یعنی خوابی را که ندیده به دروغ نقل کند. ۳- مردی را به غیر پدرش نسبت دهد.  جلد ۱۵ بحارالانوار صفحه ۴۲

حضرت محمد (ص) فرموده اند : بدترین روایت ها ، روایت دروغ است.  جلد ۱۵ بحارالانوار صفحه ۴۲

حضرت امام صادق (ع) فرمودند : هرکس به سخن گوینده ای گوش بدهد او را پرستیده ، پس اگر از خدا سخن گوید یعنی راست و حق گوید ، گوش کننده سخن خدا را پرستیده و اگر از ابلیس سخن گوید ، یعنی دروغ و باطل بگوید ، ابلیس را پرستیده است.   کتاب اعتقادات صدوق

حضرت صادق (ع) فرمودند : سخن بر سه قِسم است : راست ، دروغ و اصلاح بین مردم ، از امام سوال شد ، فدایت شوم (( اصلاح بین مردم )) چیست ؟ فرمود از مردی کلامی می شنوی اگر آنرا به دیگری برسانی فاسد و کدر میکنی نفس او را پس به او می گویی از فلانی شنیدم که درباره تو از خیر چنین و چنان گفت ، خلاف آنچه را که از او شنیده ای.  وسائل الشیعه کتاب حج (( حاصل کلام این است اگر کسی به شما پیغام تندی می دهد که به کسی برسانی و او را آزرده خاطر سازی و شما برای اصلاح بین ایشان خلاف آنچه شنیده اید به آن شخص می گوئید که فلانی تعریفت را کرد و چنین و چنان در خوبی شما گفت ( پایان کلام آیت الله سید عبدالحسین دستغیب (ره) کتاب گناهان کبیره جلد ۱ صفحه ۳۲۳ ))

در وصیت پیغمبر (ص) به امیرالمومنین علی (ع) است که فرمود (( به درستیکه خداوند دوست میدارد دروغی که برای صلاح و اصلاح گفته شود و دشمن میدارد سخن راستی را که موجب فساد باشد ))  وسائل الشیعه کتاب الحج باب ۱۴۱

از رسول خدا (ص) روایت شده که بجا نیاورده شخص عملی را بعد از به جا آوردن واجبات که بهتر باشد از اصلاح دادن بین مردم ، بگوید گفتار خوبی و افزوده کند کردار نیکی را.وسائل الشیعه کتاب حج

روایت شده است از ابوحنیفه سائق الحاج که گفت بین من و شوهر دخترم بر سر میراثی نزاع بود و در گفتگو بودیم که مفضل وکیل امام صادق (ع) بر ما گذشت و ساعتی توقف نمود ، سپس ما را به خانه اش برد و بین ما به مبلغ چهارصد درهم اصلاح داد و از خودش این مبلغ را به من داد و پس از اصلاح و تمام شدن دعوا گفت بدانید این مبلغ را که به شما دادم از خودم نبود بلکه مال مولایم امام صادق (ع) است و آنحضرت (ع) به من امر فرموده که هرگاه بین دو نفر از اصحاب من نزاعی بود اصلاح ده بین آنها را با پول من.  گناهان کبیره جلد ۱ صفحه ۳۲۴

حضرت امیرالمومنین (ع) فرمود : بترسید و بپرهیزید از دروغ گفتن در مقام رجاء به ثواب الهی و ترس از عذابش ، زیرا هرکس امید به چیزی دارد در به دست آوردن آن چیز کوشش میکند ، پس لازمه رجاء به ثواب الهی ، سعی در اعمال صالحه است و چنانچه در شما نباشد دروغگو خواهید بود ، و همچنین کسی که از چیزی ترسان باشد البته باید از آن فرار کند ، اگر شما راستی از عذاب الهی ترسانید باید از معصیت که سبب گرفتاری در عذاب است فرار نمایید وگرنه درغگو خواهید بود.  کافی

حضرت صادق (ع) فرمود : هنگام گفتن الله اکبر باید جمیع مخلوقات را از عرش تا فرش در جنب بزرگی خداوند کوچک بدانی و اگر خداوند در آن وقت بداند که حال تو چنین نیست ، فرماید : ای دروغگو آیا با من نیرنگ میزنی ، به عزت و جلالم قسم البته تو را از حلاوت ذکر و سرور مناجاتم محروم خواهم نمود.  مصباح الشریعه  (( گاه میشود که شخص زبانش الله اکبر می گوید اما زبان حال و عمل و دلش الله اصغر است ( پناه بر خدا ) مثل اینکه اگر به او بگویی برای خدا فلان عمل خیر را انجام ده ، یا برای فلان شر را ترک کن اعتنایی نمیکند ، ولی اگر صدتومان به او بدهید فورا اطاعت مینماید یا اگر بترسد که آن خیر را ترک کند یا آن شر را به جا آورد ، ضرری به او میرسد یا مبتلا به اذیت فلان شخص میشود فورا انجام یا ترک معصیت میکند اما اگر فقط و فقط برای خدا بود نمیکرد ))  گناهان کبیره جلد ۱ صفحه ۳۲۷

دروغگویی در مقام اظهار بندگی – و از آنجمله است دروغ گفتن در جمله (( إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ )) یعنی تنها تو را می پرستیم و فقط از تو یاری می جوییم ، و ظاهر است کسی که شبانه روز در مقام پرستش درهم و دینار و شکم و فرج و سایر شهوات است و نیز هر یک از اسباب ظاهریه را مستقل در تاثیر میداند و با آن کمک می جوید و آنرا تکیه خود قرار میدهد در گفتن این جمله دروغگو خواهد بود ( گناهان کبیره جلد ۱ صفحه ۳۲۷ ، برای مزید اطلاع به کتاب اسرار الصلوة شهید ثانی یا صلوة الخاشعین مولف مراجعه شود ) 

دروغگویی در دعا و مناجات – و کذب در دعا و مناجات بسیار است و برای نمونه به یکی دو مورد اشاره میشود ، کسی که در دعا می گوید (( رضیت بالله ربا )) یعنی راضی و دلخوش هستم به ربوبیت و پروردگاری خدا ، که آنچه در تربیت و پرورش من و سایر مخلوقات کرده و میکند مورد رضای من است. پس کسی که به قضاء و قدر او واقعا تسلیم نیست و در مواردیکه بر خلاف میل او امری واقع میشود ، دلش پر از غیظ و زبانش به شکایت دراز است ، دروغگوییش در این کلمه ظاهر است.  گناهان کبیره جلد ۱ صفحه ۳۲۷

دروغگویی در اقرار به امامان – و همچنین در کلمه (( و بمحمد نبیا و بالقرآن کتابا و بعلی اماما )) یعنی راضیم و پسندیدم ام که محمد (ص) پیغمبرم و علی (ع) امام من و قرآن کتاب و دستورالعمل من باشد در حالتیکه نفس و هوی و شیطان را امام و پیشوای خود قرار داده و در مقام عمل از آنها پیروی میکند و به دستورات قرآن اعتنایی نکرده و به آن عمل نمی نماید.  گناهان کبیره جلد ۱ صفحه ۳۲۸

امام باقر (ع) : دروغ گفتن باعث خرابی ایمان است. ارشاد القلوب جلد ۲ صفحه ۲۳۶

حضرت باقر (ع) : امام باقر (ع) فرمود : که پدرم حضرت سجاد (ع) به فرزندان خود می فرمود : بپرهیزید از دروغ گفتن چه در امر کوچک چه در امر بزرگ خواه جدی و خواه به شوخی زیرا کسی که دروغ کوچک می گوید بر گفتن دروغ بزرگ جرات پیدا می کند مگر نمی دانید که حضرت رسول (ص) می فرمود : پیوسته بنده راست می گوید تا خدا او را راستگو می نویسد و بنده ای پیوسته دروغ می گوید تا خدا او را کذاب ( دروغگو ) می نویسد.  ارشاد القلوب جلد ۲ صفحه ۲۳۶

امام باقر (ع) : سه صفت است که صاحب آن صفات هرگز نمی ‏میرد تا اینکه عذاب و گرفتارى آن صفات را ببیند: ستم، قطع رابطه خویشاوندى و سوگند دروغین که ستیز با خداست. و بی ‏گمان طاعتى که پاداشش زودتر از دیگر طاعات می ‏رسد، ارتباط خویشاوندى است و به راستى [اگر چه‏] قومى طغیانگر و گنهکارند ولى صله رحم می ‏کنند پس دارایى ایشان زیاد می ‏گردد و توانگر می ‏شوند و همانا سوگند دروغین و قطع ارتباط خویشاوندى شهرها را خالى از سکنه [بی ‏نشاط] می ‏سازد. تحف العقول بخش سخنان امام باقر (ع)

حضرت محمد (ص) : از دروغ اجتناب کنید زیرا که دروغ انسان را به بدکاری می کشاند و بدکاری هم به دوزخ میکشاند.  جامع الاخبار صفحه ۱۷۳

حضرت محمد (ص) :  هرکه عمدا به من دروغ ببندد جایگاهش از آتش پر شود.  بحارالانوار جلد ۷۷ صفحه ۵۵

حضرت محمد (ص) : از دروغ دوری گزینید زیرا که دروغ با بدکاری همراه است و هر دو در آتشند.   مجموعه ورام جلد ۱ صفحه ۱۱۳

حضرت محمد (ص) : دروغ بابی از باب های نفاق است.   مجموعه وارم جلد ۲ صفحه ۳۳

حضرت محمد (ص) : از دروغ برکنار باش زیرا دروغ ( شخص را ) روسیاه میکند آنگاه در نزد خداوند دروغگو نوشته میشود.   تحف العقول مواعظ النبی (ص)

حضرت محمد (ص) : خیانت بزرگی است که به برادرت سخنی گویی و او آن سخن تو را تصدیق کند در حالی که تو به او دروغ می گوئی.  مجموعه ورام جلد ۱ صفحه ۱۱۴

حضرت محمد (ص) : بنده پیوسته دروغ می گوید و خواهان دروغ باشد تا اینکه در نزد خداوند دروغگو نوشته میشود.    مجموعه ورام جلد ۱ صفحه ۱۱۴

حضرت محمد (ص) : بر اصلاح کننده دروغی نیست ( کسی که میان مردم سازش دهد اگر برای صلح و سازش آنها دروغی بگوید اشکال ندارد )   اصول کافی جلد ۴ باب الکذب حدیث ۲۲

حضرت محمد (ص) : بر دروغگویی تو همین بس است که هرچه شنیدی نقل کنی.   اثنی عشریه صفحه ۱۳

حضرت محمد (ص) : آفت سخن گفتن دروغ است.  نهج الفصاحه حدیث ۱

حضرت محمد (ص) : راستی راهنمای نیکی است و نیکی راهنمای بهشت است و مرد راست می گوید تا پیش خدا راستگو به قلم میرود ، دروغ راهنمای بدی است و بدی راهنمای جهنم است و مرد دروغ می گوید تا پیش خدا دروغگو به قلم میرود.  نهج الفصاحه حدیث ۶۴۸

حضرت محمد (ص) : خداوند دروغ مصلحت آمیز را دوست دارد و از راست فساد انگیز بی زار است.  نهج الفصاحه حدیث ۷۸۲

حضرت محمد (ص) : از شرک و دروغ بپرهیزید. نهج الفصاحه حدیث ۹۶۳

حضرت محمد (ص) : از دروغ بپرهیزید که دروغ با ایمان سازگار نیست.  نهج الفصاحه حدیث ۹۹۸